زلاتان ایبراهیموویچ رسماً از دنیای حرفه‌ای فوتبال خداحافظی کرد و کفش‌هایش را آویخت. دنیای حرفه‌ای فوتبال، ستاره‌های بزرگ، صاحب‌نام، تاکتیکی، جنگ‌جو، شجاع و با قدرت فیزیکی بالا زیاد داشته و نام‌های درشتی در ذهن و خاطرات هواداران این رشته‌ی مهیج حک شده‌است.

اما اگر یک بازیکن همه‌ی این اوصاف را به تنهایی داشته باشد، او بدون شک «زلاتان ایبراهیموویچ» است. ستاره‌ای که در هیچ نبردی کم‌ نمی‌آورد و گُل‌ها و سخنانش در دنیای فوتبال ماندگار است.

اسطوره‌ی ۴۱ ساله سوئدی برای باشگاه‌های مالمو، آژاکس، یوونتوس، اینترمیلان، بارسلونا، آث میلان (دوبار)، پاری‌سن‌ژرمن، منچستریونایتد و لس‌انجلس گلکسی آمریکا بازی کرد و در همه‌ی این تیم‌ها با ابهت و صلابت خاص بازی کرد و هر زمانی که احساس کرد اندکی به او بی‌مهری صورت گرفته، چمدان بست و به دنبال تجربه و چالش جدید رفت.

در کارنامه‌ی زلاتان آمار جالبی وجود دارد و بر بنیاد آمارها، او از سال ۱۹۹۹ در هر سال و در هر دقیقه از یک بازی ۹۰ دقیقه‌ای، یک گل به ثمر رسانده‌است.

ستاره‌ی سوئدی در مجموع ۹۸۸ بازی برای تیم‌های مختلف انجام داده که حاصل آن ۵۷۳ گل و ۳۲ جام مختلف است.

با توجه به قدرت بدنی فوق‌العاده، داشتن تکنیک بالا و قد بلند، شوت‌های قدرت‌مند و دقیق، گُل کردن توپ‌های ناممکن، حاضرجوابی و قاطعیت این ستاره درخشان، به او القاب زیادی در دنیای فوتبال داده‌است.

زمانی که زلاتان در منچستریونایتد حضور داشت، جسی لینگارد، هم‌تیمی‌اش در توصیف زلاتان گفت که او «خدای فوتبال» است و مارکوس رشفورد، دیگر هم‌تیمی‌اش او را «درنده» خطاب کرد. مارکوس در توضیح انتخاب این لقب برای زلاتان گفته بود که روی‌کرد و رفتار او فوق‌العاده است.

هم‌چنان به زلاتان آسمان‌خراش، جنگ‌جو، تسلیم‌ناپذیر و سخت‌کوش نیز خطاب می‌شود و او خودش را تکرارنشدنی عنوان می‌کند.

با همه‌ی این اوصاف، زلاتان بالاخره شب گذشته، یک‌شنبه، چهارم جون، در میان تشویق حاضران در ورزشگاه سن‌سیرو که تماشاگر پیروزی ۳ بر ۱ تیم‌شان برابر هلاس ورونا بودند و در حالی که فرش سرخی پهن بود و چشم‌ها اشک‌آلود بود، برای همیشه با مسطیل سبز خداحافظی کرد و کفش‌هایش را آویخت.