تنبیه و اجرای مجازات بدنی در ورزش‌گاه‌ها و مکان‌های ورزشی، ممکن است ورزشی‌ را که در زمین آن مجازات صورت می‌گیرد، تعلیق کند و فدراسیون‌های جهانی اجازه فعالیت به آن رشته‌ی ورزشی را ندهند.

در آخرین گزارش تحقیقی دفتر معاونت سازمان ملل متحد که هژدهم ثور ۱۴۰۲ به نشر رسید، آمده‌است که در شش ماه اخیر، ۱۷۴ مرد، ۵۸ زن و ۲ کودک در انظار عمومی مجازات بدنی شده‌اند.

این آمار در یک سال به ۳۰۷ مرد و ۸۰ زن می‌رسد و اکثر روی‌دادها در مکان‌های ورزشی و ورزش‌گاه‌ها صورت گرفته که در مخالفت با اصل ورزش است.

براساس تعریف‌ها، ارزش‌ها، اهداف و ماموریت ورزش که در جهان پذیرفته شده‌است، ورزش فعالیت فرهنگی چند بعدی و فعالیت تفریحی و گروهی است که زندگی ما را غنا می‌بخشد و هم‌چنین ابزاری برای بهبود سبک زنده‌گی، ایجاد فرصت‌های شغلی، ترویج صلح، جلوگیری از نقض حقوق بشر و مبارزه با نژادپرستی است.

بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی جهان برای مبارزه با نقض حقوق بشر بخش جداگانه‌ای دارند و به شکایت‌های مرتبط با نقض حقوق بشر در این بخش رسیده‌گی می‌شود.

به گونه‌ی مثال، فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، کمیته‌ای زیر نام کمیته‌ی حقوق بشر دارد و مواردی که در آن حقوق بشر نقض شده باشد را بررسی و علیه فدراسیون فوتبال کشوری که شکایت از آن صورت گرفته است، اقدام می‌کند.

در سال ۲۰۱۶ میلادی، کنگره سالیانه فیفا قانونی را به تصویب رساند که براساس آن کشورهایی که محکومین به اعدام را در ورزش‌گاه‌ها اعدام می‌کنند، از تمامی فعالیت‌های فوتبالی محروم شوند.

به ادعای فیفا، این قانون در جهت حفاظت و حراست از روح سالم در ورزش‌گاه‌ها و دفاع از حقوق بشر در سراسر جهان به تصویب رسیده‌است.

برخورد فیفا با فدراسیون فوتبال کشور ایران که حقوق بشر در ورزش‌گاه‌های این کشور نقض شده بود، بسیار جدی بود و در سال ۱۳۹۵ این نهاد هشدار داد که این موضوع پذیرفتنی نیست و فدراسیون فوتبال ایران را تعلیق خواهد کرد.

تا کنون از نقض حقوق بشر در ورزش‌گاه‌ها و مکان‌های ورزشی به هیچ کدام از فدراسیون‌های جهانی ورزش‌های مختلف، کمیته جهانی المپیک و سایر نهادها از افغانستان ارسال نشده‌است و در صورتی که از عدم فعالیت ورزشی بانوان و تنبیه و اجرای مجازات بدنی گزارش ارایه گردد، ممکن است فدراسیون‌های ورزشی و حتا اداره‌ی ورزش افغانستان تعلیق شود.